Dubrovnik, de stad met de rode daken

De plek die ook wel bekend staat als de Parel van de Adriatische zee. De stad met de rode daken en de prachtige haven. De setting waar sommige delen van Game of Thrones is gefilmd. Afgelopen zomervakantie ben ik naar die stad geweest: Dubrovnik.

Wat een chaos
Voordat ik begon aan deze imposante tocht door Dubrovnik, had ik een heel ander beeld van de stad. Ik hoorde altijd mooie verhalen over de oude stad met de mooie huisjes. Ik had dus al een mooi beeld in mijn hoofd. Dit beeld werd echter geen werkelijkheid: toen ik in de stad was aangekomen, zag ik mega grote hotels, jachten van soms wel 50 meter lang, drukke wegen met veel auto’s en uiteraard heel veel mensen. Het was eigenlijk een beetje een chaos. Overal liepen mensen verschillende richtingen op, auto’s reden hard en volgens mij hadden ze standaard hun handen op de claxon, zoveel werd er getoeterd. Het bleek dus dat er ook een ‘nieuw’ stadsdeel was, dat mij niet zo beviel. Godzijdank waren er afgezien van de mega hotels ook nog wat kleinere appartementen. Dat is namelijk meer wat voor mij. Ik verbleef in een appartement genaamd Junozovic.  Als je niet zo van de grote hotels bent en van gezellige mensen houdt, is dit appartement zeker een aanrader. De mensen waren super gastvrij en ze hielden wel van een praatje. De kamer zelf was ook gewoon prima. Ze hadden wifi en er was een goed werkende airco. Het enige nadeel was dat het niet zo dicht bij het oude stadsdeel ligt. Het was ongeveer 15 minuten lopen, maar er waren gelukkig ook bussen en taxi’s, die je erheen konden brengen. 

De imposante oude stad
Toen ik de stadspoort door liep naar het oude deel, was dat een hele verandering. Het was een stuk rustiger aan m’n hoofd, want er reden geen auto’s, bussen en taxi’s meer. Toen ik eindelijk door de grote groepen Chinezen was komen, kwam ik op een pleintje terecht met in het midden de grote Onofrio fontein, afkomstig uit 1438. Dit pleintje is het begin van de hoofdstraat Placa. Naast winkeltjes en souvenirshops, vind je in de hoofdstraat ook leuke restaurantjes en cafés. Toen ik naar links en naar rechts keek, zag ik honderden zijstraatjes met kleine restaurantjes erin. De meeste restaurantjes bestonden uit 4 tafels, want meer pasten er niet in die zijstaat. Ik heb er trouwens wel heerlijk gegeten.  Aan het einde van de stad was een kleine haven met wat grotere restaurants en cafés. Er waren ook een stuk of zeven verschillende organisaties, die allemaal dezelfde boottocht om Dubrovnik heen gaven tegen verschillende prijzen. Het enige verschil waren de boten. De tocht zelf vond ik een beetje tegenvallen. We voeren langs de rand van Dubrovnik, maar je keek dan vooral tegen de hoge stadsmuren aan. Ook zijn we nog om een eilandje gevaren, maar dat was ook niet heel bijzonder.

Prachtig uitzicht over de stad
Wat ik wel heel gaaf vond, was het lopen over de stadsmuur. De totale lengte van de stadsmuur is 1920 meter en dat is nog een aardig stuk als je in de file loopt met 35 graden Celsius. Daarom ben ik ’s ochtends gegaan en dat raad ik jullie ook aan. ‘S ochtends is het namelijk nog niet zo warm en zijn er veel minder mensen. Het waaide lekker en ik kon echt even van het prachtig uitzicht genieten. Een andere plek waar je geweldig uitzicht hebt is vanaf de berg Srdj. Met een kabelbaan word je omhoog gebracht. De kabelbaanrit duur ongeveer vier minuten en je zit dan op een hoogte van 405 meter. Hier zit ook een erg leuk restaurant, waar je heerlijk kan eten en tegelijkertijd van het uitzicht kan genieten. Dat is zeker een aanrader!